ΣΤΕΛΛΑ ΒΙΟΛΑΝΤΗ

Του Γρ.Ξενόπουλου

Γενικές-ιστορικές πληροφορίες:
3 πράξεις
1908. Ηθογραφία.Αποτελεί διασκευή της νουβέλας του Έρως Εσταυρωμένος, την οποία πραγματοποίησε ο Ξενόπουλος μετά από παράκληση του Κωνσταντίνου Χρηστομάνου, εκ μέρους της Μαρίκας Κοτοπούλη.
Υποδείχθηκε από το Ελληνικό Κέντρο του Δ.Ι.Θ., μετά από αίτηση του ΒΒC, για ραδιοφωνική μετάδοση ελληνικών έργων.
Η ιστορία της Στέλλας Βιολάντη βασίζεται σε πραγματικό γεγονός που συγκλόνησε την Αθηναϊκή κοινωνία το 1883
"...Μα και την υπόθεση αυτή του Έρως Εσταυρωμένου την πήρα από τη ζωή. Δεν είναι φανταστική καθόλου. Όχι μόνο στη Ζάκυνθο, όχι μόνο στην Επτάνησο, αλλά και στην Ελλάδα γενικά, -όμοιο περιστατικό είχε συμβεί τότε στην Πάτρα, άλλο στην Αθήνα-, ερωτευμένα κορίτσια φυλακίζουνταν εκείνο τον καιρό σε σοφίτες ή καταγώγια, ως να ξεχάσουν, να αρνηθούν την απαγορευμένη τους αγάπη, ή να πεθάνουν. Συχνότερα συνέβαινε το πρώτο, κάποτε όμως -η περίπτωση της Στέλλας Βιολάντη- συνέβαινε το δεύτερο: η υπέρβαση ή κατάχρηση αυτής της πατρικής εξουσίας έφτανε στο έγκλημα και τελείωνε σε τραγωδία. Έτσι το έργο αυτό, και στην υπόθεσή του και στην ιδέα του, είναι κάτι το γνήσια ντόπιο, το ηθογραφικό αν θέλετε, χωρίς την παραμικρή, νομίζω, επίδραση από ξένα πρότυπα, που τόσο συχνά τη βλέπουμε στο νεοελληνικό θέατρο..." [26 Απριλίου 1948, Γρ.Ξενόπουλος]

«..Ο κ.Ξενόπουλος ορθώνει αντιμέτωπους δύο εντελώς τετράγωνους χαρακτήρες και απαλύνει, χρωματίζει μόνο τη σύγκρουση του δυνάστου με το θύμα του με ένα επινόημα, που είναι αληθινά έξυπνο, που αποτελεί το φωτεινότερο σημείο όλου του έργου…[..]..ο αγαπημένος της Στέλλας είναι ανάξιος της αγάπης της.Ο πατέρας της δεν εναντιώνεται στον πόθο της μόνο γιατί θέλει να επιβάλει τη θέλησή του και τον αυταρχισμό του , αλλά και γιατί διακρίνει ό,τι εκείνη τυφλωμένη από τον έρωτα δεν μπορεί να αντιληφθεί,πως ο γάμος της με τον αγαπημένο της θα είναι μοιραία δυστυχισμένος.Ο ποταπός χαρακτήρας του αγαπημένου , που δικαιώνει κάπως την άποψη και τη στάση του πατέρα, που μας συμφιλιώνει κάπως μαζί του, χωρίς να αφαιρεί τίποτα από τη συμπάθεια που αισθανόμαστε για τη Στέλλα και την αγάπη της, προσδίνει κάποια ισορροπία στη θέση των δύο αντιπάλων..» ΑΛΚΗΣ ΘΡΥΛΟΣ [Νέα Εστία 1-15 Μαρτίου 1944]

Άπαντα Γ. Ξενόπουλου, τόμος β', Αδελφοί Βλάσση, Αθήνα 1991

ΠΡΟΣΩΠΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ: 1.ΠΑΝΑΓΗΣ ΒΙΟΛΑΝΤΗΣ, 2.ΜΑΡΙΑ ΒΙΟΛΑΝΤΗ, 3.ΣΤΕΛΛΑ ΒΙΟΛΑΝΤΗ, 4.ΝΤΑΝΤΗΣ, 5.ΘΕΙΑ ΝΙΟΝΙΑ, 6.ΧΡΗΣΤΑΚΗΣ ΖΑΜΑΝΟΣ, 7.ΑΣΗΜΙΝΑ

ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ:
1909 Θίασος Μαρίκας-Σαγιώρ, Νέα Σκηνή Κωνσταντίνου Χρηστομάνου
1948 Εθνικό Θέατρο, Κεντρική Σκηνή, σε σκηνοθεσία Δ.Ροντήρη
1965-66 Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος, σκηνοθεσία Σ.Καραντινού
1976 Θέατρο της Δευτέρας

Ραδιοφωνικό απόσπασμα

ΣΧΕΤΙΚΑ ΒΙΝΤΕΟ (VIDEO)
Στέλλα Βιολάντη - Το Θέατρο της Δευτέρας


Στέλλα Βιολάντη - Ελληνική ραδιοφωνία / Το θέατρο της Τετάρτης